3 üniversite bitiren görme engelli gazeteci Köse: bir gün birisinden karşıya geçmek için yardım isteyecekken ‘bozuk param’ yok diyerek cevap verdi ve kararımı verdim

27 yaşında kadar yüzde 15 görme yetisi ile yaşarken 27 yaşından sonra görme yeteneğini tamamen kaybeden Gazeteci Kazım Köse, nasıl 3 üniversite bitirdiğini ve yaşadığı zorlukları yeniakit.com.tr’ye anlattı. Türkiye’nin tek görme engelli köşe yazarı Köse, engelli bireylerle iletişim noktasında yaşanan eksikliklere de dikkat çekti.

‘Okumayı seviyorum’

Okumayı ve araştırmayı çok sevdiğini söyleyen Kazım Köse, teknolojinin gelişmesi ile birlikte sesli makalelerden yararlandığını ve çokça kitap okuyabildiğini anlattı. Engelli bireylerle iletişim noktasında seminerler verdiğini de ifade eden Köse, bu kararı nasıl aldığını şöyle anlattı:

“Bir gün gece vaktiydi. Telefonumun şarjı bitmişti. Aşağıda bir taksi durağına gitmek istiyordum. O esnada yoldan iki kişi geçiyordu. Onlardan yardım istemek istemek için şöyle bir giriş yaptım: Ben görmüyorum sizden bir yardım isteyebilirim? Yardım istediğim kişi ‘bozuk param yok’ dedi. Görme engelli birisi başkasından yardım istiyorsa dilenci olarak da algılanabiliyor. Halbu ki o gün en şık giysilerimden birisi üzerimdeydi.”

Kazım Köse, engellilerle iletişim noktasındaki eksikliklere şu örneklerle dikkat çekti:

“İsmini vermek istemediğim büyük bir belediyenin internet sitesinde bir haber yayınlanmıştı. Haberde şu ifadeler vardı: Hizmetlerimizden engellilerde normal insanlar gibi yararlanabilecek. Yani ben görme engelli bir insan olduğum için normal bir insan değil miyim? Buradaki ifadeler aslında ‘Engellilerin de diğer vatandaşlarımız gibi imkanlarımızdan faydalanmasını hedefliyoruz’ şeklinde olmalıydı.”

“Bir belediye başkanı twitter hesabından körlükle ilgili bazı sözler paylaştı. Körlükle ilgili kullandığı ifadelerin hepsi kötü örnekler olarak verilmişti. Makamını aradım ama kendisiyle görüşemedim. Özel kalemine ‘Başkan beye selamları iletin. Paylaştığı tweetlerdeki ifadeler görme engellileri incitecek nitelikte. Lütfen mesajımı kendisine iletin’ dedim.”

“Üniversitede bir Prof. hocam beni odasına davet etti ve çay ikram etti. Odaya çay geldiğinde çaya atacağım şekeri açmak istedi. Buradaki mesaj ne? Kazım görmediği için böyle basit bişi yapabilir mi caba? Doğrusu ise bana ‘yardım etmem gereken bir şey var mı?’ gibi bir soru sormalı.”

“Yine ismini vermek istemediğim, herkes tanınan bir haber sunucusu ile eğitimde bir araya gelmiştim. Eğitim konusu iletişim ve benim de görme engelli olduğumu biliyor. Kendisi katılımcılara iletişimle ilgili sorular soruyor. Söz verirken de eli ile işaret ederek ‘siz buyrun’ diye söz veriyor. Benim de görmediğimi bildiği halde yine herkese yaptığı gibi eli ile işaret ederek ‘siz buyrun’ dedi. Ona ‘hocam ben göremiyorum. Bana başka şekilde söz hakkı vermelisiniz’ diyerek uyarıda bulundum.”

kaynak: Yeni Akit